volgen en timing
In een complexe omgeving is van belang om de kern van de zaak helder voor ogen te hebben, maar ook om de omgeving goed in de gaten houden. Bijvoorbeeld de vraag hoe medewerkers vitaal te krijgen. Moet u als leidinggevende uw medewerkers loslaten en de ruimte geven om te groeien, of moet je af en toe ingrijpen en de ontwikkelingen in goede banen proberen te leiden? Als beide aanpak nodig is, wanneer doe je de een en wanneer de ander? Eenduidig advies hiervoor is lastig te geven, want “best practices” werken alleen in vergelijkbare situaties; en “next practices” laten weliswaar zien wat allemaal zou kunnen, maar niet hoe u het in uw eigen situatie moet doen.
Vroeger voldeed het model van “situationeel leidinggeven” heel aardig. De essentie daarvan is dat de context de passende stijl van leidinggeven bepaalt. Door de omstandigheden goed te bestuderen kunt u de meest effectieve aanpak er uit afleiden. Een geweldige benadering die nog steeds in vele gevallen bruikbaar is, maar minder geschikt in een snel veranderende en grillige omgeving. U hebt immers geen tijd om de context op uw gemak te bepalen en zelfs als u het lukt, dan nog is de kans groot dat de timing verkeerd is. U kunt niet zeggen “sta stil, anders kan ik je niet raken”.
Probeer eens het volgende: erken dat werkelijkheid in je bedrijf niet meer zo statisch en voorspelbaar is als vroeger; dat je meer te maken hebt met een “moving target” dan met een “sitting duck”. Om in dergelijke dynamische en grillige omgeving trefzeker te zijn moet u extra goed kijken, de context nauwkeurig in de gaten houden en de juiste timing zien te vinden. Zo vergroot u de kans om het doel te treffen, en als u het mist dan zit u er in ieder geval al heel dicht bij!
